Dokładnie dziś mija szesnaście lat od powstania pierwszej części kultowej serii gier RPG, która podbiła serca graczy na całym świecie. Z tej okazji postanowiliśmy przygotować dla Was specjalny artykuł, przybliżający historię Gothica, bo przez te kilkanaście lat mogliśmy nieco pozapominać. Jeśli coś pominąłem, albo przekręciłem to pewnie ze względu na ogromną radość, że tytuł ten budzi we mnie ogromną ilość wspomnień. Aż łezka w oku się kręci gdy powracam myślami do Khorinnis!
Szesnaście lat temu mała grupka zapaleńców wpadła na pomysł stworzenia niewielkiej, lecz bardzo rewolucyjnej gry RPG osadzonej w zniekształconych przez fantastykę realiach średniowiecznych. Kilku scenarzystów pracowało nad fabułą Gothica, lecz tak naprawdę jeden przyłożył się najbardziej – Michael Hoge. To w jego głowie powstały nazwy gildii, bohaterów, czy też lokacji - pracował nad nimi ponad 3 lata! Bez niego nie mielibyśmy okazji poznać przygód Bezimiennego, ani ogólnego tła fabularnego gry.
Zanim przejdę do przypomnienia fabuły, opowiem o kilku ciekawostkach. Silnik wykorzystany zarówno w pierwszej, jak i drugiej części serii został stworzony jeszcze w 1997 roku. ZenGine (bo taką właśnie nazwę nosił) posiadał kilka poważniejszych ograniczeń technicznych uniemożliwiających przeportowanie gry na Nintendo Gamecube i PlayStation 2. Dlatego właśnie Gothic pojawił się jedynie na komputerach osobistych. Użycie starego silnika nie tylko wpłynęło na ograniczenie zasięgów, ale i spowodowało, że odbiorcy zza wielkiego oceanu przeciętnie oceniali kultowy dziś tytuł. W Europie mówiliśmy o ogromnym sukcesie, z kolei USA nie przyjmowała go zbyt ochoczo…
Ostateczny kształt Gothica mocno różnił się od początkowego. Jak donoszą plotki, świat i ogólna oprawa miały być zupełnie inne od tych, które znamy dziś. Khorinnis byłoby pustynną krainą z masą podziemnych grot zbudowanych z piaskowca. Sam interfejs również wyglądał nieco inaczej – pasek HP przedstawiany był w formie serduszek, pasek many w formie kropelek wody, a okno ekwipunku było nieco zaokrąglone. Oczywiście zmianom uległ też sam tytuł produkcji – z początku, w trakcie prac mówiono o projekcie Orpheus, następnie Finster, by na sam koniec nazwać go Gothic!
Fabuła gry opowiada o perypetiach bohatera kolonii karnej, noszącej nazwę Górniczej Doliny. Jej położenie było nam znane niemal od początku – znajduje się ona w dolinie wyspy Khorinnis, która otoczona została przez magiczną barierę. Przepuszczała ona wszystko, co tylko chciało wejść do środka, lecz zabijała każdego, kto chciał spod niej uciec. Barierę stworzyli magowie na polecenie króla Rhobara II, w celu ochrony wydobycia drogocennej magicznej rudy, używanej przy produkcji broni. Nasza historia rozpoczyna się, gdy Bezimienny zostaje wrzucony za barierę, podczas misji doręczenia listu Arcymistrzowi Magów Ognia. Szybko dowiadujemy się, że obecnej sytuacji dostarczenie przesyłki nie będzie już jednak takie proste…
Grając w pierwszą część Gothica, świat gry wydawał się dla mnie niezmierzony. Dziś wiem, że tak naprawdę nie jest on jakiś mega imponujący. Całość składała się bowiem z trzech większych lokacji– Starego Obozu, Nowego Obozu oraz Obozu Bractwa. Oczywiście oprócz nich, w produkcji znaleźć można było więcej mniejszych spotów, ale skupmy się na wymienionych przeze mnie wcześniej. Stary Obóz był najstarszym ze wszystkich, dlatego też mieścił się na terenie zamku. W odróżnieniu od reszty obozów, ten posiadał swoje surowe prawa, które zaprowadziły w nim porządek i dobrobyt. Jego przywódcą był magnat o imieniu Gomez.
Nowy Obóz powstał w trakcie rozłamu Starego Obozu, zatem jego założenia są dużo bardziej radykalne i liberalistyczne. Prawo praktycznie w nim nie istnieje, zatem jeśli ktoś miałby chronić drogocenne surowce tego zgromadzenia, to jedynie wynajęci najemnicy. Mimo posiadanej przez obóz sporej ilości magicznej rudy, są oni najbiedniejsi w Górniczej Dolinie.
Trzecią siłą w grze jest Obóz Bractwa Śniącego, który początkowo przeze mnie był zupełnie niezrozumiały. Myślałem całkiem podobnie do więźniów bractwa – to zgromadzenie ćpunów i świrów, którym w głowie tylko bagienne ziele. Każdy z Was chyba przyzna, że w dzieciństwie wypalił setki tego specyfiku! Członkowie tego obozu czcili Śniącego, który według wierzeń miał pomóc swym wyznawcom, niszcząc barierę, a następnie ukarać niewiernych.
W obrębie powyższych obozów znaleźć można było również mniejsze gildie, do których Bezimienny był w stanie dołączyć.
W Starym Obozie mieliśmy więc:
- Magnatów
- Strażników
- Cienie
- Magów Ognia
- Kopaczy
W Nowym Obozie mamy między innymi:
- Najemników
- Szkodników
- Magów Wody
- Krety
- Bandytów
- Zbieraczy
Obóz bractwa oferował nam dołączenie do
- Guru
- Strażników świątynnych
- Nowicjuszy
- Zbieraczy ziela
Przejdźmy jeszcze na chwilę do rozwoju postaci, gdyż jak na tamte czasy prezentował się nieźle. Bezimiennego mogliśmy szkolić dzięki punktom doświadczenia i zdobywaniu kolejnych poziomów. Na każdy poziom nasz bohater otrzymywał 10 punktów umiejętności, które mogliśmy wykorzystać do nauki. Oprócz tego, mogliśmy zwiększać statystyki postaci u nauczycieli oraz poprzez spożywanie eliksirów i niektórych pokarmów.
Gothic był jak na swoje czasy produkcją niemal rewolucyjną. Wcześniej nie mogliśmy przecież zagrać w pełnoprawnego erpega w tak ciekawym, mrocznym stylu, zrealizowanego w 3D. Do tego wszystkiego, odpowiedzmy sobie na jedno zasadnicze pytanie – czy gdyby CD Projekt nie wykonał polskiej lokalizacji gry, to dziś o niej byśmy rozmawiali? Dlatego z tego miejsca dziękuję naszemu rodzimemu wydawcy. Poniżej znajdziecie nazwiska aktorów, którzy przyczynili się do tego ogromnego sukcesu użyczając swych głosów postaciom:
- Jacek Mikołajczak – Bezimienny
- Tomasz Marzecki – Xardas, Saturas, Corristo, Cord, Riordian
- Adam Bauman – Diego, Lares, Gomez, Baal Tyon, Świstak, najemnicy
- Przemysław Nikiel – Gorn, Thorus
- Paweł Iwanicki – Milten, Baal Cadar, Talas, Baal Namib
- Paweł Szczesny – Lester, Rączka
- Janusz Wituch – Cor Kalom, Kruk, Dexter, Pyrokar
- Jacek Kopczyński – Lee, Cor Angar, Bloodwyn, Jarvis, Cronos, Gor Hanis, Gor Boba
- Jarosław Domin – Y'Berion, Fisk, Cavalorn, Baal Orun
- Piotr Bąk – Ian, Baal Tondral, Gor Na Kosh
- Łukasz Nowicki – Snaf, Scatty, Balor
- Marek Obertyn – Bullit, Fletcher, Stone
- Andrzej Tomecki – Gravo, Jeremiasz, Nefarius
- Robert Tondera – Wrzód, Viran
- Jacek Sołtysiak – Dusty, Melvin, Nyras
- Mirosław Zbrojewicz – Ur-Shak, szamani Śniącego'
- Agata Gawrońska-Bauman – Velaya, Chani, Natalia, Sira, Serafia
0 Komentarzy