Lemmings to seria gier mająca na karku już ponad dwadzieścia lat – i mimo iż początkowo była wielkim przebojem, to z czasem została zepchnięta przez graczy na dalszy plan. Czy teraz, w wersji na PS Vita możliwe będzie odrodzenie dawnego potencjału?
Byle do przodu
Lemmingi to małe stwory najczęściej ubrane w niebieskie wdzianka, posiadające gęstą zieloną czuprynę. Są bardzo sympatyczne i wszystko byłoby z nimi okej gdyby nie to, że ciągle gnają do przodu. Dosłownie.
Zasady Lemmings Touch to żadna rewolucja – na jednym końcu planszy mamy „wrota” z których wypadają lemingi, na drugim jest meta do której muszą dotrzeć. Problem w tym, że nasi podopieczni nie mają za grosz instynktu samozachowawczego i maszerują przed siebie tak długo aż nie trafią na… przepaść, po czym w nią spadają ponosząc nieuchronną śmierć. Zadaniem gracza jest tak przeprowadzić je przez cały poziom, by jak najmniej zielonowłosych poniosło śmierć. Należy zatem wydawać polecenia konkretnym członkom stada. Do dyspozycji mamy komendy w stylu „zbuduj schody”, „przekop się przez tę ścianę” czy też „zatrzymaj innych Lemmingów”. Na początkowych etapach jest to dość łatwe, jednak bez kombinowania i eksperymentów nigdzie nie zajdziemy, co jest spowodowane przede wszystkim tym, że w każdej planszy mamy ograniczoną liczbę komend do użycia. Bez odpowiedniego zaplanowania akcji możemy polec dosłownie kroczek przed upragnioną linią mety.
Dobry dotyk
Lemmings Touch, zgodnie z tytułem skupia się na sterowaniu dotykiem, nie wykorzystując innych funkcji PS Vita. Budzi to skojarzenia z mała pozycją na smartfona – i niestety całość trzyma niewiele lepszy poziom. Problem leży w tym, że twórcy chcieli tak urozmaicić levele, że poza wydawaniem rozkazów Lemmingom (co działa dobrze) musimy też kontrolować elementy otoczenia takie jak armaty czy platformy, po których będą chodzić nasze stwory. Nie jest to rozwiązane idealnie i często zamiast przesunąć to co chciałem wykonywałem inną komendę. Wpływa na ocenę przejścia etapu, frustruje i często zmusza do powtarzania całej planszy.
Reasumując: nie dość, że mamy do czynienia z małą grą wyglądającą jak pozycja z niezbyt mocnego telefonu, to jeszcze nie zawsze działa zgodnie z naszym planem… myślę, że przy kwocie 39 PLN jakie trzeba zainwestować w ten tytuł należy to uznać za sporą wadę. W trakcie zabawy nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że co prawda gram w coś dosyć przyjemnego, ale jednak to „coś” powinno kosztować co dwa razy mniej.
Uwielbiałem grać w Lemmingi na Amidze – teraz jednak ta seria wygląda inaczej i zagubiła gdzieś swój urok w industrialno-kosmicznych projektach plansz. Proste wydawanie komend myszką zamieniono na dziwne połączenie zaznaczania palcem Lemminga i jednoczesne mazanie po ekranie by przesuwać nie tylko elementy otoczenia, ale i kamerę… Poza tym ładowanie się etapów trwa stanowczo za długo jak na tak malutką i zdecydowanie nieobciążającą procesorów PS Vity grę. Gdzieś zgubiła się cała prostota i radość ze sterowania Lemmingów, z czasów gdy ich ruchy nie musiały być tak podle wyliczone.
Na plus zaliczyć trzeba jednak polonizację dzięki, której będzie można przedstawić Lemmingi najmłodszym. Oni powinni docenić kolejne logiczne wyzwania i rozwinąć przy nich skrzydła. Liczba plansz idzie tu w dziesiątki co jest zadowalającym wynikiem tak samo jak to, że po prostu możemy znów spędzić trochę czasu z Lemmingami.
0 Komentarzy